zavallı memurun yerinde yeller eserken bir eski eser de o esnada çöküyormuş ve aslında zaten yıllar önce....

ve koruma yasalarımız ki onlar hakikaten koruMA yasalarımızdırlar ; "eski eserlerin yerinde yeller esinceye dek çürümelerine.... " çünkü onlar tutucu bir korumacılık ile kızını kimselere göstermeyen bir baba gibi ya da kıskanç bir koca gibi ve bir yapıyı korumanın en iyi yolunun kullanmak olduğundan bi haber insanların ellerinde kıvranan bu zavallı yapılar adeta dikenli teller ardında bir tutukluluk yaşamkta! bir binayı içerisinde yaşayan insanlarından koparan, hali vakti yerinden gideli uzun yıllar olmuş yurdum insanlarına kallavi proje paraları yükeleyen, "bana sormadan boyayamazsın bileee!" diyen bir diktatördür korumaaa! yasaları.
çatısı akan teyzelerin romatizma ağrılarıdır koruma yasaları!
ve kültürel miras denilince hayatının anlamını ararcasına şaşkınlıkla bakan amcaların şuursuzluğudur onlar.
sizin "mecburiyetten" anlattığınız tonlarca koruyalım güzelleşelim hikayenize verilen tokat gibi bir "ama şimdi çatım ne olacak o zaman?" ının naifliğindeki acıdır koruma yasaları!
ve çakma memur bu kanunu şaşkın ve şuursuz ve cahil ve bilinçsiz halka anlatmakla yükümlü ağzıdır devletin para karşılığı sokaklara saldığı.
zavallı çakma memur! korumamak ve insansızlaştırmak için elimizden geleni yaptığımız zavallı yapılar! ve bir gün hepinizin öldüğünü hayal eder durur!!
iki kaderlidir bu eski eser dokusu...ki nasıl bir amnezidir, nasıl bir kutsallaştırmadır bir zamanlar insanların sırf da yaşamlarını idame ettirebilmek adına yaptıkları yapıları eserleştiririz!
ve evet sizin iki adet kaderiniz var...ki bunlardan hiçbiri bir yaşam kurgusunu mekanlaştırmak olamayacaktır!
siz ya damı akan, içi kokan bir fakir fukara meskeni olacaksınız ve sonra size metruk diyeceğiz...ve sonra sizin dramınızı estetize edeceğiz, çünkü biz insanlar bunu böyle yapıyoruz.
siz ya da...eskiden gelen bir soyluluğunuz var ise adı batasıca bir kafe ya da işte kapısının önünden geçilemeyen herhangi bir şey olacaksınız. çünkü yeni ideoloji bu! bir zamanlar batılılaşmanın emrinde köşklerimiz demode iken yapıalack tek şey onlara burun kıvırmakmış da satacak bir 'yeni' bulamayan sermayenin ellerinde şimdi bunlar birer prestij nesnesi olacaktır! illa ki ve heyhat!!
siz ki eskiden içinde yaşananların yerinde yeller esen sevgili eski eserler! siz ki olmayasıcalar!
ve zavallı memur! aynen dikenli tellerin arkasında! böhöhöhö!