arkamda bıraktığım istanbul...seni bu hızla algılamak da başka...akıp giden ışıklar,yollar,binalar...bir var olan bir olmayan silüetler...gördüğün kim?? seni gören kim??? otobüsün camında bir istanbul...bir sürü istanbul..bir adam..kimse kim...bir adam işte! sadece istanbulda hareket eden iki nesne...kameralı kız ve ne idüğü belirsiz bir adam...kim bakıyor??? kim izliyor...kim algılıyor...
istediğiniz bir şarkıyı açın...izlerken belki de bir sürü kere geçtiğiniz bir yol...ben her sabah, her akşam geçtim de...o hayalet neredeydi??? kayan ışıklar...çerçeveye dahil olan ve bir anda kaybolan binalar...ağaçlar..,insanlar...
size istanbulu anlatmanın belki de en güzel yolu...aynen böyle işte...hareket halinde...gözün neyi yakalarsa...o an kameranın önünden ne geçerse...adam mı? hayalet mi?? bina mı,ağaç mı??? o anlık...düşünün şimdi..ve bir albüm yapın kafanızda...fotoğraflar, parça parça...hepsi bir istanbul...sonra montaj...oynatın arka arkaya...işte o çıkan sizin istanbulunuz...benimki de hiç benzemeyen ya da başkasına...sadece sizin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder